کشاورزی ارگانیک یک سیستم تولید محصول است که از مصرف کودهای شیمیایی، آفت‌کش‌ها، هورمون‌های رشد و افزودنی‌های خوراک دام و گیاه اجتناب می‌ورزد. در این سیستم علاوه بر حفظ اکوسیستم در برابر حضور مواد شیمیایی، محصولات سالمی تولید می‌شود که عاری از هرگونه مواد شیمیایی و سنتزی است. بر اساس تعریف فدراسیون بین‌المللی جنبش کشاورزی ارگانیک، کشاورزی ارگانیک سیستم مدیریت جامعی است که در آن تمام جنبه‌های مربوط پایداری زیستی، اکولوژیکی، محیط زیستی، اصول عدالت، روابط اجتماعی، احترام به مخلوقات در کنار عوامل مؤثر بر کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی مد نظر قرار می‌گیرد.
کشاورزی ارگانیک نوعی سیستم کشاورزی است که اساساً بر منابع موجود محلی متکی بوده، فعالیت‌های آن بر حفظ تعادل اکولوژیکی و توسعه مطلوب فرآیندهای بیولوژیک استوار است و از مصرف مواد شیمیایی مصنوعی در روند تولید جلوگیری می‌شود. کشاورزی ارگانیک، نوعی نظام مدیریتی جامع است که در آن کمیتی و کیفیت محصولات از تولید تا انتقال به مصرف‌کننده به ظور کامل حفظ شده و کلیه اصول اکولوژیکی، اجتماعی و اقتصادی در آن در نظر گرفته شده است. در کشاورزی ارگانیک به استفاده از عملیات مدیریتی بر اساس کشت بوم منطقه‌ای به جای کاربرد مواد و نهاده‌های برون مزرعه‌ای و شیمیایی تاکید شده است. از انواع مواد شیمیایی و مصنوعی مانند کودها، آفت‌کش‌ها، هورمون‌ها، داروها و افزودنی‌های مختلف در تولید استفاده نمی‌شود.
در این نوع کشاورزی از انواع کودهای آلی و ورمی کمپوست کودهای دامی، آفت‌کش‌هایی چون عصاره گیاهان، دشمنان طبیعی و مبارزه بیولوژیک بر علیه آفات و امراض و علف‌های هرز استفاده می‌شود. به‌عبارت‌دیگر در تغذیه خاک کشاورزی از کودهای طبیعی نظیر خاک برگ، جلبک و کودهای بیولوژیک استفاده می‌شود. برای مبارزه با آفات و امراض از عوامل بیولوژیک، حشرات مفید، باکتری‌ها یا ارقام گیاهی مقاوم به آفات استفاده می‌شود. محصولات ارگانیک ماحصل اعمال نظام ارگانیک در واحدهای تولیدی هستند که کیفیت آنها بر اساس نظام بازرسی منطبق بر استاندارد معتبر بین‌المللی، منطقه‌ای و ملی، تضمین شده است. کشاورزی ارگانیک بر اساس انطباق با شرایط موجود طراحی می‌شود. به‌عبارت دیگر، ساختار موجود مانعی بر سر راه توسعه کشاورزی ارگانیک نیست.
