در دهه 1990 دو اکولوژیست به کارخانه آب پرتقال Del Oro پیشنهاد کردند که تعدادی از زمینهای اطراف را به پارک ملی در کاستاریکا اهدا کند و در عوض، آنان نیز به صورت رایگان ضایعات کشاورزی را در پارک دفن کنند. کارخانه با این پیشنهاد موافقت کرد و در زمینها ضایعات حاصل از آبگیری پرتقال دفن شد.در حال حاضر این زمین ها که مدفن ضایعات کارخانه بوده به جنگلی بزرگ تبدیل شدهاند.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان و به نقل از اینهبیتت، این کارخانه زمین را به Área de Conservación Guanacaste اهدا کرد و به پیشنهاد دانشکده زیستشناسی دانیل ژانرن و وینی هالوواچ به عنوان مشاور در پارک مشغول به کار شدند. این شرکت حدود 12 هزار تن زباله پرتقال را برای تجزیه زیستی در این زمینها تخلیه کرد اما شرکت رقیب TicoFruit از این کارخانه به دلیل آلوده کردن زمینها شکایت کرد و به مدت بیش از یک دهه این زمین نادیده گرفته شد.
چند سال بعد محققان محیطزیست تصمیم به ارزیابی این بخش گرفتند که با جنگلی سرسبز مواجه شدند که 176 درصد افزایش زیست توده در سطح زمین داشت. آنان با بررسی بیشتر دریافتند خاک این منطقه بسیار غنیتر از دیگر مناطق بوده و گونههای درختی بیشتری در این منطقه پرورش یافتهاند. محققان معتقدند بازسازی جنگلها با زبالههای کشاورزی به از بین رفتن کربن کمک خواهد کرد. این مورد نمونهای در این روش است که هم برای کارخانه و هم برای محیطزیست مفید است.
دیوید ویلکوف اکولوژیست دانشگاه پرینستون معتقد است کسب و کارهای زیادی وجود دارند که با شیوههای مشابه قادرند به محیطزیست کمک کنند و استفاده از ضایعات تولیدی مواد غذایی صنعتی در بازسازی زمین و بازگرداندن آن به جنگلها بهترین روش بازیافت مواد غذایی خواهد بود. دانشمندان دانشگاه پنسیلوانیا، کالج Beloit و دانشگاه مینهسوتا در این تحقیق همکاری داشتهاند. نتایج این تحقیق در نشریه Restoration Ecology منتشر شده است.