ذبیح‌الله سیروسی پنج‌شنبه درجمع خبرنگاران اظهار کرد: نی‌ریز از قطب‌های تولید آنغوزه تلخ کشور است، و از دیرباز رویشگاه آنغوزه تلخ به صورت خودرو بوده و در حال حاضر ۱۰۰ هزار هکتار عرصه منابع طبیعی و ۶۰۰ هکتار زمین کشاورزی در این شهرستان به کشت آنغوزه دیم اختصاص یافته است. وی اضافه کرد: دوره باردهی این گیاه هر ۷ سال یکبار بوده، از این رو به منظور افزایش بهره وری و کاهش هزینه‌ها، کشاورزی از منطقه دهچاه نی‌ریز برای نخستین بار در کشور اقدام به پرورش نشاء آنغوزه کرده و پس از ۲ سال نشاء را به زمین منتقل کرده است. با این روش دوره باردهی ۲ سال کاهش یافته که سودآوری بیشتری را در پی خواهد داشت.
سیروسی ادامه داد: سالانه حدود ۱۵ تن شیرابه آنغوزه تلخ در این شهرستان تولید و به کشورهای هندوستان، پاکستان، حوزه خلیج فارس، آمریکا، انگلستان و ژاپن صادر می‌شود. گیاه آنغوزه گونه‌ای نادر است که رویشگاه آن منحصرا ایران و افغانستان است و فردی به نام کامفر، ۳۴۰ سال پیش با کمک اهالی لارستان اقدام به استخراج شیرابه آن به روش تیغ زنی سنتی کرد. آنقوزه یا آنغوزه گیاهی است علفی چند ساله، ریشهٔ آن کمی ضخیم و گوشتی، برگ‌های آن بسیار بریده و غباری، ساقه آن مجوف و گوشتی و بلندی آن تا ۲ متر است. گل‌های آن به رنگ زرد و به گروه چتر مانند در انتهای ساقه ظاهر می‌شود.
آنفوزه در چند سال اولیه سن خود ساقهٔ قابل رویتی ندارد و برگ‌های آن گسترده روی زمین است که در مراتع چوپانان آنرا به نام «کماه» و «انگزاکماه» می‌شناسند و مورد توجه و علاقهٔ گوسفندان است. دام را چاق می‌کند ولی گوشت گوسفند کمی بدبو می‌شود. میوهٔ آنفوزه دارای دو تخم به رنگ قهوه‌ای تیره و سیاه، بیضی کمی پهن و بسیار بدبوست. با تیغ زدن یا قطع ریشه یا قسمت پایین ساقه و یقهٔ گیاه در اواخر بهار، شیرهٔ بسیار متعفنی در طول تابستان خارج می‌شود که در مجاورت هوا به تدریج سفت می‌شود که همان آنغوزه است.
