میزان هدررفت ضایعات آب در سطح کشور بین ۳۰ تا ۳۵ درصد بوده و این بدان معنا است که بالغ بر ۲۴ میلیارد مترمکعب آب آن هم در شرایطی که با بحران و تنش آبی مواجه هستیم دور ریخته می‌شود، از سوی دیگر ۱۰ درصد بارش مستمر در طول سال منجر به تامین ۲۰ تا ۲۵ درصد آب و منابع آبی مورد نیاز کشور می‌شود و میزان آب تجدیدپذیر در سطح کشور ۱۱۴ میلیارد مترمکعب بوده و از مجموع آب مصرفی در کشور ۹۰ درصد آن در روستاها مصرف می‌شود و ۹۴ درصد از اشتغال‌های مستقیم و غیرمستقیم کشور هم مرتبط با بخش کشاورزی بوده است.
در همین راستا فهمی، معاون دفتر برنامه‌ریزی کلان آب و آبفا وزارت نیرو با اشاره به وضعیت بحران آب در ایران، اظهار کرد: کشور دچار بحران سرزمینی شده و متاسفانه به فاجعه ملی نزدیک می‌شویم و بحران آب جدی است، موضوعی که برای خیلی‌ها باورپذیر نشده و قطعاً انکار آن نه تنها کمکی به حل مسئله نمی‌کند، بلکه شرایط نامناسب فعلی را بحرانی‌تر می‌کند.
همچنین عیسی کلانتری رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور با بیان اینکه بحران آب در آینده نزدیک تنها مساله‌ای است که امنیت و استقلال کشور را به شدت تهدید خواهد کرد، گفت: طبق استانداردهای جهانی کشورهایی که تا ۲۰ درصد از منابع آب تجدیدپذیر استفاده می کنند مشکلی ندارند ولی کشورهایی که بالای ۴۰ درصد از این منابع را مورد بهره‌برداری قرار می‌دهند بالای خط قرمز و در معرض مخاطرات جدی هستند. در این بین تنها حدود ۶ کشور بالای ۶۰ درصد از منابع آب تجدیدپذیر خود را استفاده می‌کنند که ایران با ۱۱۰ درصد در شرایط کاملا بحرانی است و در صورت ادامه این روند تا ۱۵ سال دیگر آبی در کشور باقی نخواهند ماند.
وی با اشاره به اینکه هند ۳۳ درصد، چین ۲۹ درصد، اسپانیا ۲۵ درصد و ژاپن ۱۹ درصد از منابع آب تجدیدپذیر خود برداشت می‌کنند ادامه داد: در حال حاضر ۸۸ میلیارد مترمکعب آب تجدید پذیر در ایران داریم و میزان آب مصرفی در کشور ۹۷ میلیارد مترمکعب است. برای رسیدن به حداقل استاندارد ۴۰ درصد بهره‌برداری از منابع آب تجدیدپذیر، باید مصرف آب را به میزان ۶۰ میلیارد متر مکعب در سال کاهش دهیم یعنی آن را به یک سوم میزان فعلی برسانیم که دستیابی به این هدف طی مدت کوتاه ۱۵ سال باقی مانده بدون هدفمند کردن تحقیقات و بهره‌مندی از دستاوردهای پژوهش و فناوری امکان پذیر نیست.
بحران آب در کشور از دیرباز یکی از دغدغه‌های مهم بوده که دلایل متعددی در ایجاد آن نقش داشته و با وجود اینکه تاکنون برای رفع این مساله راهکارهای متعددی ایجاد و اجرایی شده، اما همچنان این بحران در کشور حکم فرمایی می‌کند به همین دلیل برای آینده آب کشور بایستی ابتدا، تجدید نظر در حکمرانی آب با رویکرد حکمرانی پایدار در دستور کار قرار گیرد. سپس با تعیین آستانه تاب آوری منابع آب کشور و کاهش میزان مصارف غیر ضروری و غیر اقتصادی با روش‌های سازه ای و غیر سازه ای و مدیریت توامان عرضه و تقاضا، مدیریت آب کشور سامان بخشد.
همچنین باید ضمن ارتقای بهره وری آب، نقشه جامع سازگاری با تغییر اقلیم را تدوین و اجرایی کرد و تدوین برنامه جامع مقابله با آلاینده‌های آب، اصلاح ساختار اقتصادی آب، بازنگری قوانین و ساختار تشکیلات آب کشور به ویژه شفافیت و تعیین وضعیت معاونت‌های تخصصی وزارتخانه و شرکت‌های مادر تخصصی را در دستور کار وزارت نیرو داشته باشیم.
