1398/8/1 6581

ماشین‌های عمده‌ای که برای تهیه علوفه خشک مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل، دروگرها، کاندیشنرها، شانه‌ها، بیلرها و گاها بارکن‌ها، توده‌سازها و ادواتی جهت جابجایی در انبار هستند.

آشنایی با ماشین‌‌آلات دروگر و انواع آن

اصولا دروگرها (Mowers) برای برداشت علف‌های خشک طراحی شده‌اند گرچه بعضا از آنها برای قطع علف‌های هرز، درو مراتع و غیره نیز استفاده می‌نمایند. دروگرها با وارد کردن نیروی ضربه‌ای و یا برشی به ساقه‌ی ایستاده گیاهان و جدا کردن آنها از بوته عمل درو را انجام می‌دهند. داس، دروگر دوار افقی، و یا دروگر چکشی (دوار عمودی) از نیروی ضربه‌ای استفاده می‌کنند؛ نیروی ضربه‌ای توسط یک تیغه که با سرعت زیاد به ساقه برخورد می‌نماید حاصل می‌شود. طبیعتا نیروی برشی به واسطه‌ی دو تیغه که در جهت‌های مخالف حرکت کرده و ساقه را بین خود می‌برند حاصل می‌شود. قیچی چمن زن معمولی و دروگرهای شانه‌ای بدین طریق عمل می‌کنند.

آنچنانکه اشاره شد دروگرها به دو دسته اصلی دروگرهای دوار (Rotary Mowers) و دروگرهای شانه‌ای (Cutterbar Mowers) تقسیم می‌شوند. دروگرهای دوار (خردکن، چاپر و یا قطع‌کن‌ های دوار) با ضربه‌ی سریع یک تیغه فلزی و یا پلاستیکی ساقه‌های گیاهان را قطع می‌کند. این تیغه‌ها ممکن است در صفحه‌ای عمودی و یا افقی بچرخند. راندمان این نوع از دروگرها بیشتر از انواع شانه‌ای است، احتمال گیر کردن آنها در محصولات پرپشت و پیچیده کمتر می‌باشد و سرعت دروی آنها ممکن است تا ۱۵ کیلومتر در ساعت هم برسد. این دروگرها برای درو علف‌های هرز، بوته‌های کوتاه و خرد کردن بقایای گیاهی مناسب می‌باشند. چنانچه این دروگرها در جلوی تراکتور نصب شوند امکان استفاده از سایر ماشین آلات برداشت علوفه نیز وجود خواهد داشت.

انواع پراستفاده‌ی دروگر‌های دوار شامل دروگرهای دوار بشقابی، دروگرهای دوار استوانه‌ای و دروگرهای چکشی (یا عمودی) هستند. دروگرهای بشقابی با اتصال سه‌نقطه به تراکتور متصل می‌شوند و با نیروی محور تواندهی کار می‌کنند و شامل چهار تا شش بشقاب چرخنده‌ی افقی کم‌قطر هستند که جفت‌جفت تیغه‌هایشان برخلاف جهت هم می‌چرخد. دروگرهای استوانه‌ای تا حدودی شبیه به دروگر بشقابی می‌باشند با این تفاوت که به نیروی بیشتری برای هر متر عرض برش (۲۵ تا ۳۰ قوه اسب) نیاز دارند. این دروگرها دو یا سه بشقاب با قطر زیاد دارند که تیغه‌هایش در قیاس با نوع بشقابی با سرعت کمتری می‌چرخند. دروگرهای چکشی دارای یک گردنده یا روتور افقی هستند. بر روی این گردنده چهار ردیف تیغه‌های چکشی به صورت عمودی اما آزاد و معلق قرار گرفته که با سرعت و خلاف جهت چرخ‌های تراکتور می‌چرخند. این چکش‌ها با چرخش گردنده با نیروی گریز از مرکز به ‌صورت عمودی قرار می‌گیرند اما چنانچه به مانعی برخورد کنند به سمت عقب تا می‌خورند.

دروگر شانه‌ای قدیمی‌ترین ماشین برای درو می‌باشد. هر دروگر شانه‌ای از این اجزا تشکیل می‌شود: شانه‌ی برش، دستگاه محرک چاقو، شاسی اصلی، میله‌ی حامی عقب و میله‌ی حامی جلو، فنر شناور و وسایل ایمنی. شانه برش که قسمت اصلی دروگر می‌باشد مانند تعدادی قیچی در برش ساقه‌ی گیاهان عمل می‌کند. از این شانه‌ها در ادوات دیگری چون ساقه‌کوب‌ها و کمباین نیز استفاده می‌شود. مهمترین دروگرهای شانه‌ای از لحاظ طریقه‌ی اتصال به تراکتور عبارتند‌ از: دروگرهای کششی، دروگرهای نیمه‌سوار، دروگرهای عقب‌سوار و دروگرهای وسط سوار.

دروگرهای کششی دارای دوچرخ هستند که وزن آن را تحمل می‌کنند و حرکت تیغه‌های شانه به کمک محور تواندهی تراکتور صورت می‌گیرد. این دروگرها بهترین نوع دروگر برای ساختن گوشه‌های راست در موقع درو دور مزرعه محسوب می‌شوند و به آسانی می‌توانند انحناهای زمین را دنبال کنند اما توان مانور آنها به نسبت انواع دیگر کمتر است. دروگرهای نیمه‌سوار به بازوهای سه‌نقطه‌ی تراکتور متصل می‌شوند و بخشی از وزن آنها را یک یا دوچرخ آن تحمل می‌نماید. دروگرهای عقب سوار نیز به اتصال سه نقطه وصل می‌شوند اما تمام وزن‌شان روی تراکتور می‌افتد و لذا مستقیما با تغییر جهت تراکتور تغییر جهت می‌دهند. دروگرهای وسط‌سوار برای تراکتورهایی که فاصله‌ی چرخ‌های جلوی آنها زیاد است و یا تراکتورهای سه‌چرخ طراحی شده‌اند و در سمت راست تراکتور و بین محور جلو و عقب به تراکتور متصل می‌شوند. از معایب آنها مشکل و پیچیده بودن اتصال و جدا کردن آن از تراکتور است.

مقاله اختصاصی گروه تدوین محتوای اگرونیک
استفاده از این مطلب و انتشار آن، با ذکر نام اگرونیک و درج لینک www.agronic.ir بلامانع می باشد.

منبع

تراکتورها و ماشین‌آلات کشاورزی/ داود منصوری‌راد

کلیدواژه: