بخشی از آناناس، فلفل، انبه، پاپایا، انواع مرکبات و بسیاری اقلام دیگر که در قفسههای فروشگاههای کشورهای مختلف از جمله آلمان در دسترس هستند از کشور غنا به صورت تازه و یا خشک وارد میشوند. نزدیک نیمی از جمعیت شاغلان کشور غنا در بخش کشاورزی مشغول میباشند. این بخش از اقتصاد، حدود یکچهارم تولید ناخالص داخلی را تشکیل داده و درنتیجه در کنار تولید بخشی از درآمد ناشی از صادرات، تأمینکنندهی منابع غذایی کشور نیز محسوب میشود.
با این حال، چالشهایی در ارتباط با کشت و عرضهی محصولات کشاورزی در کشورهای غرب آفریقا وجود دارد. کسبوکارهای کوچک، فاقد درآمد و فرصتهای مالی و بازاریابی مناسب هستند. تبعا این مسئله تاثیراتی منفی برمیزان رقابتپذیری این کسبوکارها که در حال حاضر بیش از هشتاد درصد همهی محصولات کشاورزی را تولید میکنند میگذارد.
جیآیزد «جامعهی آلمان برای همکاری بینالمللی- جیامبیاچ» (Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit)، توسط وزارت همکاری و توسعهی اقتصادی آلمان (BMZ)، ماموریت یافته تا به یاری دولت غنا برای بهبود زنجیرهی ارزشهای غذایی در بلند مدت بپردازد. بودجهی مورد نیاز این برنامه از طریق کمکهای مالی اتحادیهی اروپا تامین میگردد.
دانش در زمینهی روشهای کشت پایدار و راهبردهای بازاریابی از تقاضای ویژهای برخوردار میباشند. از سال ۲۰۱۷، بیش از ۲۵هزار کشاورز خردهپا، از جمله زنان کشاورز، در برنامههای آموزشی به منظور افزایش بازدهی و برداشت محصول بهتر شرکت کردهاند.
به مدد بهبود کیفیت، تولیدات کشاورزی غنا هماکنون سادهتر صادر میشوند. بازارهای نو و ارتباط با صادرکنندههای جدید در کنار کسب استانداردهای محصولات ارگانیک توانسته محصولات کشاورزی این کشور را، چه در سطح ملی و چه در سطح بینالمللی به مراتب رقابتپذیرتر نماید. علاوهبراین، از سال ۲۰۱۷، ۵۵۰۰ کشاورز قراردادهای پیشخریدی را با کسبوکارهای کشاورزی مختلف امضا کردهاند. اینامر پیشبینیهای فروش ایمن را تضمین مینماید و دسترسی به مواد و تجهیزات عملیاتی را تسهیل میکند. به یُمن گواهینامهها و استانداردها، موافقتنامههای خرید و بهبود روشهای کشت، کشاورزان قادر گشتهاند تا قیمت محصولات خود را تا ۵۰ درصد افزایش دهند.
گریس بایلبارا، کشاورز ساکن جیراپا -در شمال غرب غنا- که در برنامهی آموزشی فوقالذکر شرکت کرده میگوید: «کسب درآمد به واسطهی فروش سبزیجات، به ما کمک کرد تا از پس هزینههای مدرسه و بیمه درمانی، قبوض و تغذیه کودکانمان بر بیاییم». بنابراین، میتوان گفت کشاورزی پایدار، دارای این قابلیت است که چشمانداز خوب و روشنی برای کشاورزان به منظور دستیابی به درآمدی بلندمدت و امن فراهم آورد.