منافع بزرگ برخی گیاهان و ادویه جات در افزایش سطح حافظه، کاهش اضطراب و حتی شاید حفاظت در برابر تومورهای مغزی ثابت شده است.
جعفری و آویشن:
یک نوع فلاونوئید به نام آپی ژنین در این دو گیاه وجود دارد که موجب افزایش تولید نورون ها شده و ارتباطات بین سلولهای مغزی را قوت می بخشد. رژیم غذایی غنی از آپی ژنین، منجر به دفع آلزایمر، پارکینسون و افسردگی می گردد.
بابونه:
انتخاب همیشگی برای مصرف کنندگان چای در اواخر شب، می تواند چای بابونه باشد چون از بین برنده قوی استرس است. بابونه نیز حاوی فلاونوئید اپی ژنین است و منجر به کاهش سطح اضطراب می شود.
زردچوبه:
کورکومین ماده ای که به طور طبیعی در زردچوبه وجود دارد، با کاهش التهاب، افزایش سلامتی را به دنبال دارد. کورکومین که در درمان بیماری هایی نظیر آلرژی، دیابت و زخم معده به کار برده می شود، در دستگاه گوارش باقی می‌ماند و هر ماده ای را که جذب شده، سریعا متابولیز می کند. علاوه بر این، بدن شما هورمونی به‌نامBDNFیا فاکتور نورون زایی مشتق شده از مغز تولید می کند که نقشی مهم در تقسیم و تکثیر نورون ها دارد. تولیدBDNFبا استرس و بالا رفتن سن کاهش پیدا می کند. زردچوبه می تواند با افزایش تولید و عملکرد این هورمون، تاثیرات کاهش ادراک که مربوط به سن هستند را معکوس کند و در نتیجه حافظه را تقویت کرده و قابلیت مغز را افزایش دهد.
گیاه Sage یا همان مریم گلی:
این گیاه حافظه را بهبود می بخشد. در مطالعات کوچک مشخص شده که عصاره این گیاه منجر به بهبود عملکرد افراد در آزمون حافظه در مقایسه با دارونما شده است. اسانس ها و عصاره مریم گلی برای مقابله با آلزایمر موثر است. بیماری آلزایمر در نتیجه کاهش سطح یکی از انتقال دهنده های عصبی بروز می کند که مریم گلی این روند را کاهش می دهد. به خاطر اینکه قادر است از ترشح آنزیم مسئول این تخریب جلوگیری کند.
سیر:
ماده مغذی موجود در سیر از مغز در برابر روند پیری و بیماری محافظت می کند؛ علاوه بر آن از بروز بیماری های مربوط به اعصاب مانند آلزایمر و پارکینسون نیز پیشگیری می نماید. سیر با مقاوم کردن مغز در برابر استرس و التهاب مربوط به روند پیری و بیماری ها، به اعصاب سود می رساند.
