تهیه کمپوست خانگی تفاوت زیادی با پختن کیک ندارد. شما برای تهیه آن به مقداری از مواد مشخص نیاز دارید. با تهیه کمپوست خانگی، کود سالم و غنی برای گیاهان خانهی خود آماده میکنید؛ از طرفی پسماندهای غذایی خانهی شما دور ریخته نشده و از آن ها استفاده خواهید کرد. امروزه بسیاری از شرکتها لجنهای موجود در فاضلابهای خانگی را فرآوری و بستهبندی کرده و تحت عنوان کمپوست ارگانیک به فروش میرسانند. مشکل اینجاست که مواد شیمیایی شویندهها و آلودگیهای پاتوژنها نیز در آن وجود دارد و ممکن است به رغم نام ارگانیک، کود کمپوست سالمی نباشد.
ویژگی های کمپوست
هر مادهی آلی طبیعی در نهایت فرو پاشیده خواهد شد. اما، در روند کمپوست شدن، سرعت شکستن و فروپاشی بیشتر خواهد بود. فرآیند کمپوست شدن به دلیل وجود باکتریها و سایر ریزجاندارهای تجزیه کننده به سرعت بخشیدن تغییر مواد کمک میکند.
ریزجاندارهای تجزیه کننده عبارتند از:
باکتری ها
قارچ ها
کرم ها
حشرات جونده
نماتد ها
و…
چهار عامل کلیدی در تهیه کمپوست خانگی:
نیتروژن
کربن
رطوبت
اکسیژن
همانطور که باکتری های مفید در روده ی انسان به هضم و جذب مواد غذایی کمک می کنند. کمپوست نیز در خاک گیاهان چنین نقشی دارد و کیفیت رشد گیاهان را بهبود می بخشد.
مزایای کمپوست خانگی
مزایای زیادی برای کمپوست خانگی وجود دارد از جمله اینکه:
خاک را غنی سازی می کند. به حفظ رطوبت و مهار بیماری های گیاهی و آفات کمک می کند. به گیاهان کمک میکند که رطوبت بیشتری در دوران خشکی به دلیل تغییرات آب و هوایی داشته باشند. نیاز به استفاده از کود های شیمیایی را کم می کند. از فرسایش خاک جلوگیری می کند. به رشد باکتری ها و قارچ های مفید تجزیه کننده در خاک کمک می کند تا خاک غنی و پر از مواد مغذی برای گیاهان شود. انتشار گاز گلخانه ای متان از زمین را کاهش می دهد. هزینه های شما را کاهش می دهد.
دستورالعمل های اولیه برای تهیه کمپوست خانگی
در مناطق روستایی از پسماند های حیوانی نیز در تهیه کمپوست استفاده می شود. اما، در اینجا به پسماند های غیر آلوده ی خانگی اشاره خواهیم داشت. محلی خشک، سایه دار و نزدیک به آب را برای قرار دادن ظرف کمپوست خود انتخاب کنید. پسماند های قهوه ای رنگ و سبز رنگ را جمع اوری کنید و مواد درشت را ریز کنید. برای مثال پوست تخم مرغ، برگ کاهو، هویج های پلاسیده و … را می توانید استفاده کنید. پس از هر بار اضافه کردن مواد به ظرف کمی آن را مرطوب کنید. میوه ها و سبزیجات را در عمق 20 تا 30 سانتی متری قرار دهید تا بپوسند. برخی از افراد ترجیح می دهند در ظرف کپوست خانگی را ببندند. اما این کار به دلخواه است. زمانی که رنگ مواد قهوه ای تیره شود، کمپوست خانگی شما قابل استفاده خواهد بود. این فرآیند بین 2 ماه تا 2 سال طول می کشد.
فرآیند کمپوست سرد یا آهسته در مقایسه با کمپوست گرم
فرآیند کمپوست شدن به دو شیوه ی زیر تقسیم می شود :
کمپوست سرد
این روش برای افرادی که زمان زیادی برای اختصاص دادن به تهیه کمپوست خانگی ندارند، ایده آل است. این روش نیازه به رسیدگی زیاد ندارد و تنها زمان بیشتری برای اتمام فرآیند نیاز است. یعنی یکسال یا بیشتر برای تبدیل مواد به کمپوست زمان می برد. کمپوست سرد بهترین روش برای کمپوست کردن چمن های زده شده و برگ های خشک است. علف های هرز را باید از آن جدا کنید زیرا حرارت در آن به حدی نیست که بذر علف ها را از بین ببرد. خرد کردن برگ ها با ماشین چمن زنی به تسریع روند کمپوست شدن کمک می کند.
کمپوست گرم
این روش تهیه کمپوست خانگی نیاز به رسیدگی و کار بیشتر دارد. البته اختصاص دادن زمان چند دقیقه ای در روز می تواند ظرف چند هفته کمپوست شما را آماده کند. بهترین شرایط برای استفاده از کمپوست گرم اینست که مواد دارای کربن زیاد و دارای نیتروزن زیاد با نسبت یک به یک با هم مخلوط شوند. کمینه اندازه ظرف کمپوست نیز باید یک متر در عرض، طول و ارتفاع باشد.
مواد کربن دار و نیتروژن دار را یا با هم مخلوط کرده و یا به صورت لایه لایه در ظرف بریزید. به طوریکه هر لایه 5 تا 10 سانتی متر باشد. به صورت دوره ای آن را آب بدهید اما سیراب نکنید. سوراخ هایی در دیواره ی ظرف برای اکسیژن رسانی ایجاد کنید. از بخاری مخصوص کمپوست یا بخاری آکواریوم می توانید در ظرف کمپوست خود استفاده کنید که دمای ظرف کمپوست را کنترل کند. دمای آن باید بین 55 تا 60 درجه سلسیوس (سانتی گراد) باشد. گاه گاهی مواد را هم بزنید. هم زدن کمپوست به صورت روزانه یا سه بار در هفته به تسریع فرآیند کمپوست شدن کمک می کند و مدت آن را به کم تر از یک ماه می رساند. اما اگر هم زدن هفته ای یکبار انجام شود مدت زمان آماده شدن کمپوست تا سه ماه به طول می انجامد.
موادی که باید از ظرف کمپوست خانگی دور نگه دارید
مهمترین هدف از تهیه کمپوست خانگی دستیابی به کمپوست سالم است. به همین دلیل برای کاهش خطر ابتلا به پاتوژن ها و مواد خطر ناک و شیمیایی مضر از ریختن مواد زیر در ظرف کمپوست خانگی خود داری کنید.
زباله های جارو برقی
مدفوع حیوانات
برگ ها و گیاهان آفت زده و بیمار
مواد گوشتی و لبنی و محصولات دیگر حیوانی
روغن و چربی
خاکستر زغال یا زغال چوب
شاخه های حاصل از هرس درختان
کاغذ پرینت شده
هر ماده ای که به سموم آلوده باشد
سخن آخر در مورد کمپوست خانگی
کمپوست کردن زباله ی زیست تخریب پذیر خانگی کمک بزرگی برای کاهش تولید زباله و همچنین کمک به رشد گیاهان خانگی است. همچنین کودی ارگانیک و بی هزینه برای مصارف خانگی برای گلدان ها و باغچه ها ایجاد خواهد کرد. کمپوست خانگی به شما کمک می کند از آلودگی ها و سموم کمپوست های تجاری نیز خلاص شوید. هزینه ای که شما می کنید برای خرید ظرف کپوست، همزن یا سیستم حرارت دهی است که بار ها و بار ها از آن استفاده خواهید کرد. شما باید ظرف کمپوست خود را با پسماند های سبز مثل چمن، پوست میوه ها و ضایعات قهوه ای رنگ و دارای کربن مثل برگ های مرده و شاخه های ریز و کمی آب پر کنید.