یک کارشناس ارشد زراعت گفت: مبارزه با علف‌های هرز روش‌های متوعی دارد که ازجمله آن‌ها می‌توان به روش‌های شیمیایی، مکانیکی، بیولوژیکی و ... اشاره کرد.
رضا محمدخانی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: علف‌های هرز به گروهی از گیاهان گفته می‌شود که برخلاف میل ظاهری در مزرعه یا باغ رشد می‌کنند.
وی ادامه داد: ممکن است بوته‌هایی از گندم در مزرعه جو دیده شود که به‌عنوان علف هرز حذف شوند هرچند که ارزش اقتصادی گندم از جو بیشتر باشد و گاهاً علف‌های هرز به دلیل داشتن مقاومت بالا با روش‌های معمولی مبارزه از بین نمی‌روند.
محمدخانی با اشاره به این‌که اغلب علف‌های هرز با گیاه زراعی همزمانی رسیدن دارند در نتیجه موقع برداشت محصول بذرشان مخلوط شده و باعث بوجود آمدن مشکلات زیادی می‌شود، عنوان کرد: آشنا شدن با وسعت خساراتی که علف‌های هرز از نظر کمی و کیفی بر محصولات وارد می‌کنند ما را در برنامه ریزی صحیح مبارزه با علف‌های هرز مصمم‌تر می‌کند.
این کارشناس ارشد زراعت ادامه داد: تفاوتی که بین خسارت علف‌های هرز با آفات و امراض گیاهی وجود دارد عدم وجود آسیب‌های ظاهری به صورت علائم بر روی گیاه مثل آفات و امراض است.
وی با اشاره به این‌که رشد یک علف هرز جدید از حمله به یک منطقه است، عنوان کرد: پیشگیری می‌تواند به صورت کاشتن بذور گیاهان عاری از بذر علف هرز، جلوگیری از به بذر نشستن علف هرز، جلوگیری از حمل بذور علف هرز به یک منطقه توسط ماشین‌های کشاورزی و کود حیوانی آلوده به بذور علف‌های هرز و آب آبیاری آلوده به بذور علف‌های هرز باشد که انجام این روش به صورت کامل در مزرعه مشکل است.
محمدخانی با اشاره به این‌که مبارزه یا کنترل درجه‌ای از مدیریت علف‌های هرز است که در آن جمعیت علف‌های هرز به حدی می‌رسد که برای گیاه مزاحمتی پدید نیاید و باعث کاهش محصول و مانع عملیات زراعی نشود، تصریح کرد: این روش بیشترین کاربرد را در مدیریت علف‌های هرز دارد.
این کارشناس ارشد زراعت با بیان این‌که ریشه کنی یک علف هرز به معنی از بین بردن آن گونه از یک منطقه است، ادامه داد: ریشه کنی شامل گیاه زنده و بخش‌های زایشی و رویشی علف هرز می‌شود، در نتیجه ریشه‌کنی، علف هرز در سال‌های آینده در آن منطقه دیده نمی‌شود که این روش در مزارع کوچک و همچنین در جاهایی که دارای ارزش بالای باغ‌داری و گلخانه‌ای باشند با ارزش است.
وی با اشاره به روش‌های مبارزه یا کنترل علف‌های هرز، عنوان کرد: یکی از این روش‌ها مبارزه بیولوژیکی که در آن معمولاً از یک حشره یا پاتوژن گیاهی برای مبارزه با علف‌های هرز استفاده می‌کنند.
محمدخانی افزود: شرایط لازم برای کنترل بیولوژیکی این است که عامل کنترل بایستی در روی میزبان بطور اختصاصی زندگی کند، اگر عامل کنترل حشره باشد آن حشره باید قادر به انتشار، تکثیر و زنده ماندن در شرایط جدید آب و هوایی باشد.
این کارشناس ارشد زراعت با اشاره به این‌که روش دیگر مبارزه شیمیایی است، عنوان کرد: این روش مبارزه در عمل بیشترین قسمت از مبارزه با علف‌های هرز را تشکیل می‌دهد که در آن از سموم شیمیایی یا علف‌کُش‌ها برای کنترل علف‌های هرز استفاده می‌شود.
وی ادامه داد: موافقان این روش مبارزه معتقدند که استفاده از علف‌کُش در مقایسه با وجین با دست مقرون به صرفه است و نیز می‌گویند که با استفاده از علف‌کُش‌ها از فرسایش و ازبین رفتن خاک جلوگیری می‌شود، اما مخالفان این روش می‌گویند که استفاده از علف‌کُش ممکن است باعث مسمومیت فرد سمپاش و افراد مجاور شود و نیز باقی مانده سموم در مواد غذایی خطرات زیادی را دربر دارد.
محمدخانی با اشاره به این‌که روش دیگر مبارزه زراعی بوده، عنوان کرد: رعایت دوره تناوب از مهم‌ترین روش‌های مبارزه زراعی بوده که دوره تناوب عبارت از استمرار زراعت‌های گوناگون در طی سال‌های متوالی در یک زمین است.
این کارشناس ارشد زراعت با اشاره به این‌که مبارزه مکانیکی روش دیگر مقابله با علف‌های هرز است، افزود: سوزاندن، چیدن و وجین کردن علف‌های هرز از روش‌های مهم مبارزه مکانیکی است.
