میلیون ها نفر از ساکنان شهری به کشت سبزیجات و درختان میوه در باغ خانه به منظور مصرف خانواده و فروش مشغول هستند. در داکا، هفت هزار و ۵۰۰خانواده در فضاهای کوچک خانه (مانند پاسیو، بالکن و...) مجصول پرورش می دهند. ۷۰۰ هزار از ساکنان شهری به فعالیت باغداری به منظور رفع نیازهای غذایی خود و کسب درآمد اضافی مشغول هستند. در شهرهایی مانند باماکو (پایتخت مالی)، آکرا (پایتخت غنا) و کوماسی (شهری در غنا)، بسته به محصول و فصل، بین ۶۰ تا ۱۰۰ درصد از سبزیجات برگ دار مصرف می شود در این شهرها از هزار تا ۱۵ هزار شغل ایجاد شده است.
حتی کلانشهری مانند شانگهای، با حدود ۱۵ درصد رشد جمعیت در هر سال، کشاورزی شهری را به عنوان بخش مهمی از سیستم اقتصادی خود می بیند. در حدود ۱۵ درصد از مواد غذایی جهان در حال حاضر در مناطق شهری تولید می شود. به گفته فائو، مزارع شهری مواد غذایی حدود ۷۰۰ میلیون تن از ساکنان شهرها، حدود یک چهارم از جمعیت شهری جهان را تامین می کنند.
بسیاری از شهرها در کشورهای در حال توسعه با چالش ایجاد فرصت های شغلی رسمی رو به رو هستند. این در حالی است که کشاورزی شهری می تواند نقش مهمی نه تنها در افزایش امنیت مواد غذایی بلکه به بهبود تغذیه، کاهش فقر، توسعه اقتصاد محلی و ایجاد شغل و همچنین بازیافت زباله های شهری کمک کند.
کوبا دارای سیستمی از مزارع ارگانیک شهری به نام Organopónicos، است که برای فراهم کردن منبع تازه ای از مواد غذایی ارگانیک، توسعه محله ها، زیباسازی مناطق شهری ، همچنین فرصت های شغلی ایجاد شده است. کوبا دارای بیش از هفت هزار organopónicos است؛ ۲۰۰ باغ در هاوانا (پایتخت کوبا) قرار دارد و حدود بیش از ۳۵ هزار هکتار از زمین را پوشش می دهد، همچنین ۹۰ درصد میوه و سبزیجات شهروندان را تامین می کند. در هاوانا، ۱۱۷ هزار شغل ایجاد شده و درآمد ۱۵۰هزار خانواده کم درآمد به طور مستقیم توسط کشاورزی شهری و نیمه شهری تامین می شود.
در شهر کاگایان دو اورو در فیلیپین، ۹ درصد از جمعیت فعال اقتصادی در بخش کشاورزی مشغول به کار شده اند که ۱۳ هزار کشاورز در منطقه نیمه شهری وجود دارد؛ ۴۰ درصد از کل خانوارها دارای باغ در حیاط خلوت هستند و ۷۰ درصد از تقاضا برای ماهی در شهرتولید می شود.
در بمبئی ، یک انجمن کشاورزی عمودی (Vertical Farming Association) ایجاد شده است که هدف اش، ترویج کشاورزی عمودی و aeroponics است؛ aeroponics ، رشد گیاه مبتنی بر هوا گویند که نیاز به خاک و نور خورشید ندارد (از LED ها استفاده می شود) و به طور چشمگیری مصرف آب را تقریبا تا ۹۵ درصد کاهش می دهد.
این در حالی است که ماموریت گروه، ارایه برای صنایع غذایی، صاحبان خانه سبز، صنعتگران و بانکداران است که می خواهند فضایی سبز در پشت بام ساختمان خود ایجاد کنند. همچنین، منطقه قابل توجهی از داکا پایتخت بنگلادش و پیرامون آن به فعالیت های کشاورزی اختصاص دارد. به عنوان مثال، در منطقه Tejgaon در مرکز داکا، فعالیت کشاورزی در حدود ۳۸ درصد از زمین ها انجام می شود. علاوه بر این، حدود ۱۰ کیلومتر مربع از پشت بام در اختیار شرکت Dhaka City Corporation است که برای تولید مواد غذایی استفاده می شود.
در کشورهای توسعه یافته کشاورزی شهری می تواند با توزیع محلی از طریق بازارهای کشاورزی و مغازه های تخصصی، در کاهش زمان رسیدن مواد غذایی به دست مصرف کننده، کمک کند. در جنوب لندن، هفت هزار فوت مربع به مزرعه شهری Growing Underground تعلق دارد . در حالی که میوه و سبزیجات را برای عمده فروشان و رستوران های محلی در لندن فراهم می کند. به طور مشابه در نیوآرک، نیوجرسی ایالات متحده، ۶۹ هزار فوت مربع یک کارخانه فولاد سابق، به بزرگ ترین مزرعه شهری جهان تبدیل شده است.
کشاورزی شهری نه تنها دارای پتانسیل برای ارائه مواد غذایی تازه و مغذی برای مصرف کنندگان شهری است بلکه به ایجاد شغل بیشتر و سریع تر برای جمعیت رو به رشد جوانان هم کمک می کند. برای این که کشاورزی شهری بتواند به عنوان ابزار مناسب استفاده شود باید در مورد عملکرد این بخش اطمینان حاصل کرد. علاوه بر این، ظرفیت نهادی قوی در تمام سطوح اقتصاد ملی برای مقابله با چالش های کشاورزی شهری مورد نیاز است.
