Schefflera arboricola
َUmbrella tree
گیاه زیبای شفلرا یا درخت چتری یا پنجه کلاغی که در ایران محبوبیت زیادی به عنوان گیاه آپارتمانی دارد، گیاهی است همیشه سبز از خانواده‌ی آرالیاسه (Araliaceae) که همچنان که از این نام پیداست هم خانواده با آرالیا و گیاهان دیگری چون پلراندرا و پاپیتال می‌باشد. ظاهرا نام این گیاه به افتخار گیاه‌شناس آلمانی‌ای به نام جکوب شفلر که در قرن هجدهم میلادی می‌زیست انتخاب شده است. شفلرا بومی استرالیا و جزایر اقیانوس آرام است و در هوای آزاد نهایتا می‌تواند تا ۳ متر رشد کند. برگچه‌های تخم‌مرغی شکل، صاف و پنجه‌ای این گیاه بعد از رشد کامل به ۶ تا ۹ عدد در هر برگ می‌رسند که هر یک بین ۸ تا ۱۵ سانتیمتر طول خواهند داشت. این برگها به رنگ سبز روشن، براق، چرمی و ضخیم هستند و دمبرگ بلندی آنها را به تنه‌ی گیاه شفلرا متصل می‌کند. این گیاه دارای یک شاخه بوده و به‌ندرت ساقه‌ی فرعی می‌دهد.
شفلرا از جمله گیاهان آپارتمانی مقاوم به حساب می‌آید که در شرایط مختلف از جمله در سایه و در تهویه‌ی معمولی خانه و یا ادارات دوام آورده و به رشد خود ادامه می‌دهد. شفلرا به رسیدگی اندکی نیاز دارد اما بهتر است که خاک آن به میزان مناسب دارای مواد آلی باشد و همچنین این گیاه خاک مرطوب را ترجیح می‌دهد. گیاه شفلرا به کود زیادی احتیاج ندارد و می‌تواند سال‌ها در یک گلدان زندگی کند. برای شادابی برگها و همچنین تمیز کردن آنها می‌توان هفته‌ای یکی دو بار بسته به فصل، برگها را غبارپاشی کرد. این گیاه برای تصفیه‌ی هوای خانه، جذب CO2، تولید اکسیژن و افزایش رطوبت هوا گزینه‌ای بسیار مناسب به حساب می‌آید.
گیاه شفلرا را بیشتر از طریق کشت بذر تکثیر می‌کنند اما برخی با ریشه‌دار کردن قلمه‌ها هم اقدام به ازدیاد این گیاه می‌نمایند. انواعی از این گیاه برگ‌هایی ابلق دارند که در این صورت برگهای این رقم از شفلرا به دو رنگ سبز تیره‌تر و سبز روشن مایل به زرد دیده می‌شود. این گیاه احتمال کمی دارد که در فضای آپارتمانی به گل بنشیند؛ اما به‌هر حال گل‌هایش به شکل خوشه‌هایی است که گاه تا ۲۰ سانتیمتر طول دارند و گل‌ها (و بعدا میوه‌ها)ی ریز آن در دسته‌های ۵-۷ تایی روی آن قرار گرفته‌اند. گیاه شفلرا بسته به نوع و گونه به میزانی دارای کریستال‌های calcium oxalate می‌باشد که برای انسان و حیوانات خانگی می‌تواند سمی باشد. لذا بهتر است از دسترس کودکان و یا حیوانات خانگی دور نگه‌داشته شود.
انواع دیگری از شفلرا هم وجود دارند به عنوان مثال شفلرای آمِیت یا Schefflera actinophylla که به دلیل گل‌های خاصی که دارد در زبان انگلیسی با نام درخت اختاپوس (هشت‌پا) هم شناخته می‌شود. این گیاه برگهای بزرگ‌تری به نسبت شفلرای معمولی دارد و در هوای آزاد بسیار بیشتر رشد می‌کند.
و یا گیاه شفلرای هفت‌برگچه‌ای Schefflera digitata که بومی نیوزیلند می‌باشد، می‌تواند ۳ تا ۷ متر رشد کند و برگ‌هایش حدود ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتر طول دارند. سر برگهای قدیمی گرد و کند بوده اما برگهای جدید نوک تیز هستند.
