عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز از ایجاد کلکسیون گیاهان دارویی در ایستگاه تحقیقاتی و آموزشی خلعت پوشان این دانشگاه خبر داد و گفت: احداث و اجرای کلکسیون گیاهان دارویی به طور جدی از سال 97 شروع شد و برخی گونه‌ها از جمله زعفران نیز از قبل کشت شده بودند.
سعیده علیزاده سالطه، در گفت‌وگو با ایسنا در تشریح این خبر اظهار کرد: این کلکسیون به مساحت چهار متر مربع، شامل دو بخش گیاهان دارویی چند ساله و یک ساله بوده و به منظور پیشبرد اهداف آموزشی و پژوهشی گروه‌‍‌های آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز ایجاد شده است. وی افزود: با توجه به جدید بودن رشته گیاهان دارویی در دانشگاه تبریز و فراهم نبودن زیر ساخت‌های کافی آموزشی مناسب تصمیم به ایجاد این سایت و کشت برخی گیاهان دارویی که در سطح تجاری کشت می‌شوند، گرفتم.
آشنایی دانشجویان کارشناسی و ارشد رشته باغبانی با گیاهان دارویی و بررسی شرایط کشت و کار این گیاهان از اهداف اصلی ایجاد این کلکسیون است. برآورد میزان سازگاری گیاهان کشت شده با شرایط آب و هوایی تبریز و برآورد میزان عملکرد در سطح، نیازسنجی بازار و اهلی سازی گونه‌های بومی آذربایجان از دیگر اهداف کشت گیاهان دارویی است.
ضمن آموزش دیدن دانشجویان و کسب آمادگی برای ورود به بازار کار، در این سایت با فروش گیاهان دارویی کشت شده برای این ایستگاه تحقیقاتی نیز درآمدزایی می‌شود. آویشن، بابونه و بادرنجبویه از جمله محصولاتی هستند که تمایل برای پیش خرید آنها زیاد و کشش بازار برای آن بسیار بالا است.
نعنا فلفلی (Mentha piperita)، گاوزبان ایرانی (Echium amoenum )، زعفران (Crocus sativus)، گل راعی (Hypericum perforatum)، شاهسپرم (Tanacetum balsamita)، شیشا (Tanacetum vulgare)، بومادران هزار برگ (Achillea millefolium)، گل مغربی (Oenothera biennis)، اسطخودوس (Lavandula)، پونه (Mentha pulegium)، آویشن (Thymus vulgaris)، سرخارگل (Echinacea purpurea)، آرتیشو (Cynara scolymus)، سنبل الطیب (Valeriana officinalis)، بادرنجبویه(Melissa officinalis) از جمله گیاهان دارویی هستند که با فاصله مشخص و با هدف برآورد عملکرد در واحد سطح کشت شده‌اند.
عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز بیان کرد: زنیان (Carum capticum)، رازیانه (Foeniculum vulgare)، زوفا (hyssopus officinalis)، مرزنجوش (Origanum vulgare)، کرچک (Ricinus communis)، گلرنگ (Carthamus tinctorius)، مریم گلی (Salvia officinalis)، کدوی تخمه کاغذی (Cucurbita pepo) و همچنین تولید نشا و کشت برخی گیاهان دارویی دیگر نظیر به لیمو (Lippia citrodora)، رزماری (Rosmarinus officinalis)، آلوئه ورا، انواع گونه های مختلف یک ساله و چندساله ریحان، اوراژ، آویشن دنایی و چند گونه اندمیک ایران و آذربایجان نیز از دیگر گونه‌های کشت شده به شمار می‌آیند.
وی با اشاره به تهیه نمونه‌های خشک و هرباریومی گیاهان دارویی کشت شده در این سایت، گفت: نمونه‌های خشک این گیاهان شامل قسمتهای مختلف مانند بذر بوده و بذور در ظرفی که لیبل زده شده است، نگه‌داری می‌شوند.
وی، عدم وجود نیروی کار و سیستم صحیح آبیاری، عدم مدیریت صحیح آفات و علف‌های هرز، عدم وجود بخش فرآوری گیاهان دارویی در ایستگاه خلعت پوشان و همکاری نکردن معاونت‌های اداری مالی را از مشکلات موجود عنوان کرد و افزود: سیستم آبیاری غرقابی در کشاورزی سنتی هم منسوخ شده است، چه رسد به ایستگاه تحقیقاتی یک دانشگاه مادر.
وی در پایان، ایجاد ارزش افزوده بالا، مقاومت نسبی به خشکی، امکان کشت دیم و نیمه دیم و عوارض داروهای شیمیایی را از جمله علل اقبال عموم به کشت و کار گیاهان دارویی عنوان کرد و گفت: با توجه به شرایط اقلیمی منطقه ما میزان مواد موثره گیاهان دارویی کشت شده در این منطقه زیاد بوده و کشورهایی مانند ژاپن و آلمان تمایل زیادی برای وارد کردن گیاهان دارویی خام از ایران دارند.
