دکتر مجید ولدان، درگفتوگوی اختصاصی با خبرنگار اجتماعی ایانا، با اعلام این خبر افزود: آمار رسمی، دقیق و قابل تکیه در مورد استفادهی دقیق و یا تاثیر فناوریهای نوین در کشاورزی در دست نیست اما سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با ایجاد دفتر تجاریسازی تحقیقات که بعداً به دفتر امور فناوری تغییر نام داده است، سعی بر ورود نظاممند فناوریهای نوین به بخش کشاورزی داشته و دارد، به همین دلیل هم تاکنون توانسته با امضای قراردادهای انتقال فناوری و دانشفنی بین واحدهای تابعه و وابستهی سازمان با بخشهای غیردولتی موجب تولید محصولات فناورانه با ارزش افزوده بالا (نظیر بذر و نهال، کود، سم و ...) به عنوان نهاده اولیه تولید در بخش کشاورزی شده است.
او با اشاره به امکان استفاده از شرکتهای دانشبنیان، فرآیند تحقیق و توسعه را به سه گام اصلی "قبل از تحقیق"، "تحقیق" و "پس از تحقیق" تقسیم کرد و گفت: جایگاه واقعی شرکتهای دانشبنیان، در گام پس از تحقیق است، به این معنی که این شرکتها عموماً در خلق فناوری دخیل نیستند و رسالت آنها توسعه و تکمیل فناوری، در مرحله نیمهصنعتی و به بیان علمیتر، افزایش سطح آمادگی فناوری است. بنابراین با توجه به اینکه در اصطلاح گفته می شود بین پیکره خلق دانش و پیکره تولید، دره عمیقی تحت عنوان دره مرگ تکنولوژی وجود دارد که عموم تکنولوژیهای نوین، محکوم به مرگ در آن دره هستند. در حقیقت شرکت دانشبنیان عهدهدار انتقال تکنولوژی از دره مرگ است و چون این مهم با ریسک بالا مواجه است، مورد حمایت نهادها قرار میگیرند.
بنابر آمار مدیر کل دفتر فناوری سازمان تحقیقات آموزش و کشاورزی، شرکتهای دانشبنیان بخش کشاورزی در گروههای تکنولوژی بذر و نهال، ماشینآلات و تجهیزات کشاورزی، صنایع غذائی ، بیوتکنولوژی ،علوم دامی و دامپزشکی، شیلات و صنایع وابسته، گیاهان داروئی و داروهای گیاهی، گل و گیاهان زینتی، منابعطبیعی و آبخیزداری، گیاهپزشکی و آب، خاک و تغذیه گیاهی تقسیمبندی کرد.